>>แหวกฟ้า หาปัว<<< แต่งไปแล้ว อย่าโลกสวย...ล่ะ....(ภาษา)
>>แหวกฟ้า หาปัว<<< แต่งไปแล้ว อย่าโลกสวย...ล่ะ....(ภาษา)
เนื่องจากญี่ปุ่นเป็นประเทศปิด คือ มีสภาพเป็นเกาะอยู่กลางน้ำ ไม่มีชายแดนติดกับประเทศไหนเลย ภูมิประเทศและธรรมชาติจึงสอนให้คนญี่ปุ่น
เข้มแข็งและพึ่งตัวเองมาโดยตลอด เราจะเห็นจากการแพ้สงครามโลกครั้งที่ 2 ญี่ปุ่นใช้เวลาไม่นานในการฟื้นฟูสภาพประเทศตัวเอง จากประเทศที่พังอย่างยับเยิน มาเป็นประเทศที่พัฒนาแล้วอันดับต้นๆ ได้...
ที่ผ่านมา ญี่ปุ่นเลยไม่อยู่ในสถานะ ที่ต้องพึ่งใคร เช่น ผู้คนในประเทศญี่ปุ่น ถึงจะผ่านการเรียนภาษาอังกฤษมาบ้าง
แต่ก็งูๆปลาๆ ไม่เปะเหมือนประเทศอื่น และก็คนญี่ปุ่นจำนวนไม่น้อย
ที่ติดอาย กลัวว่าจะพูดผิด พูดถูก พูดเพี้ยน
ก็เลยตัดสินใจไม่พูดไม่ศึกษาเพิ่มเติมเลยก็มี บางจังหวัด คนญี่ปุ่นอาจจะไม่เคยเห็นคนต่างชาติด้วยซ้ำ (จังหวัดเล็กๆ ในเมืองเล็ก) เพราะฉนั้นหากใครได้ปัวที่อยู่ตามจังหวัด
เล็ก และถูกมองอย่างตัวประหลาด ก็ไม่ต้องรู้สึกแปลกใจนะคะ เพราะว่า
เค้าเป็นอย่างนี้มานานล่ะ เพราะว่า ประเทศเค้ามีสถานะที่พึ่งตัวเองได้ ก็เลยไม่จำเป็นจะต้องพึ่งพาอาศัยภาษาต่างชาติค่ะ (แต่ญี่ปุ่นยุคใหม่ ตอนนี้ก็ภาษาปะกิตเป็นไฟกันเยอะแล้วนะคะ หากใครไปเจอญี่ปุ่นที่ภาษาปะกิตเป็นไฟ ก็ขอแสดงความยินดีด้วยละกัน....)
ขนาดอยู่โตเกียว เมืองใหญ่ๆ บางทีก็ลำบากเหมือนกัน เพราะทุกป้ายทางส่วนมากเป็นภาษาญี่ปุ่น (ตอนนี้ไม่รู้ว่าเปลี่ยนหรือยัง
เพราะไม่ได้ไปนานแล้วค่ะ) เรียกว่า เดินๆ ไป อาจมีหลงเอาได้ เวลาไปซื้อของ
หากเข้าร้านเล็กๆ ไม่ต้องไปหวังวา่ หากเราพูดภาษาปะกิตไป
แล้วเค้าจะตอบปะกิตกลับมา....เพราะเจ้
เคยลองมาแล้ว....เจ้ ปะกิตไป...นางก็หน้ามึน นิฮองโก๊ะ
กลับมาทันทีทันใดเหมือนกัน เรียกว่า เดี้ยนไม่เข้าใจ
และไม่อยากจะเข้าใจด้วย อยากมาอยู่ประเทศเดี้ยน อยากซื้อของเดี้ยน
ก็ต้องพูดภาษาเดี้ยนให้ได้...555
เพราะฉนั้น ด่านแรกที่สาวๆ ต้องพบเจอ คือ อุปสรรคด้านภาษาค่ะ ไม่ว่าใครจะมีพื้นฐานด้านภาษาปะกิตมาดีขนาดไหน ถ้าไม่ได้ยี่ปุ่งซักคำ อย่าหวังว่าจะรอด
เพราะไม่ว่าจะที่ไหนๆ ก็ต้องใช้ภาษายี่ปุ่งหมด ที่อื่นไม่ค่อยมีปัญหา แต่หากวันไหนต้องไปโรงพยาบาลคนเดียว รับรอง งานเข้ามากมาย....เพราะจะไปหวังพึ่ง
สามี ให้สามีพาไปคงไม่ได้ เพราะสามีจะลางานได้ยากมาก
หากเราไปอยู่ต่างประเทศ ไม่ว่าประเทศไหน อย่างไงก็ต้องพึ่งตัวเอง
ไอ้จะมีปัว และให้ปัวไปด้วยทุกที่ทุกทางนั้น อย่าหวังเลย รักอยากได้ปัวอินเตอร์ ก็ต้องหัดเอาตัวรอดด้วยตัวเองให้ได้นะคะ
สำหรับสาวๆ แหวกฟ้า หาปัว...หลังสมัครสมาชิกของบริษัทเสร็จสมบูรณ์ หลังจากผ่านการดูตัวและการหมั้น (คือได้ปัวเป็นตัวเป็นตนแล้ว) บริษัทจะให้เวลาในการกลับไปเคลียร์งานประมาณ 1 เดือน ใครติดอะไรใว้ให้จัดการเคลียร์ใหหมด เพราะหลังจากนั้น เราจะต้องกลับมาใช้ชีวิตการเป็นนักเรียนอีกครั้ง โดยการมาเรียนภาษา และเรียนรู้วัฒนธรรมของญี่ปุ่นที่บริษัท
เป็นเวลา 5 เดือน หรือจนกว่าเดินทาง บริษัทให้ความสำคัญด้านภาษามาก
เพราะที่่ผ่านมา เราสอนภาษาให้แค่ 2 เดือนก่อนเดินทาง
ซึ่งเป็นช่วงเวลาที่น้อยมาก การไม่เป็นภาษาและต้องไปอยู่ต่างบ้านต่างเมืองนั้นค่อนข้างลำบาก ปัญหาก็เยอะ โอกาสที่คู่สมรสไปไม่รอดก็มีมากมาย เพราะสมาชิกฝ่ายหญิงท้อแท้ด้านภาษา บริษัทเลยขอขยายเวลาจาก 2 เดือนเป็น 5 เดือนอย่างต่ำ เพื่อที่สาวๆ จะได้มีเวลามากพอในการเตรียมพร้อมที่จะเดินทางเขาไปประเทศ ไปใช้ชีวิตใหม่ที่ญี่ปุ่นได้ง่ายกว่าที่ผ่านมาค่ะ เจ้ก็ได้แต่หวังว่า เด็กๆ จะใช้เวลาช่วงนี้ ขยันและตั้งใจเรียนให้ได้มากที่สุด
เพราะหากเราพูดและสื่อสารได้ และหากเราไปอยู่ได้สักพัก เราก็จะไปไหน
จะทำอะไรก็สะดวก สามีก็จะไม่ห่วงเราด้วยค่ะ หากใครอยากทำงาน หากไปได้สักพัก
เราอาจจะขออนุญาติสามีทำงานได้ หากเป็นภาษา จะทำอะไรๆ
ก็ง่ายกว่าคนที่ไม่เป็นค่ะ
หมายเหตุ: ค่าเรียนภาษา ค่าที่พัก สามีเป็นคนออก
บริษัทเรียกเก็บจากสามีทุกค่าใช้จา่ยนะคะ ขอบคุณค่ะ
>>> ----------------------------<<<
สมัครสมาชิก ฟรี กับเจ้ สินสอดทองหมั้นครบ
(วันสมัคร เขียนชื่อเจ้ เจือกส์ ไว้บนใบสมัครด้วยนะคะ)
ส่ง e-mail ให้เจ้ ทาง อินบ๊อกซ์ หรือ e-mail: japanjahth@gmail.com
โทร. 089-980-1593 พี่ปอเปี้ยะ
เจ้ จะได้ส่งข้อมูลการสมัครอย่างละเอียดไปให้ค่ะ
ดูข้อมูลเพิ่มได้ที่ www.Japanjah.com
